Esports و آینده صنایع فرهنگی: چشم‌اندازها، ریسک‌ها و فرصت‌ها برای سرمایه‌گذاران و سیاست‌گذاران

 وقتی صحبت از رقابت‌های ورزشی می‌شود، بیشتر مردم به یاد مسابقاتی از جنس فوتبال، کشتی، والیبال، بسکتبال و ... می‌افتند. اما در دنیای امروز، یک نوع ورزش دیجیتال با نام Esports در حال تغییر قواعد بازی است. میلیون‌ها گیمر در سراسر جهان در میدان‌های آنلاین رقابت می‌کنند، جوایز میلیاردی را از آن خود می‌کنند و هزاران تماشاگر در استادیوم‌های مجازی به تماشای آن‌ها می‌نشینند. ورزش‌های الکترونیک به سرعت به یک پدیده جهانی تبدیل شده و حالا سوال این است: جایگاه Esports در زیست‌بوم صنایع فرهنگی و خلاق، ظرفیت‌ها و ریسک‌های آن را برای سیاستگذاری عمومی و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی چگونه تبیین می‌شود. تازه‌ترین گزارش تحلیلی و پژوهشی مرکز تحقیقات بازی‌های دیجیتال (دایرک) به پاسخ این سوالات و تبیین و بررسی رویکردهای متفاوتی از این موضوع در ابعاد جهانی و البته جامعه ایران می‌پردازد.


به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، ورزش‌های الکترونیک، یا همان Esports، به یک صنعت جهانی و پویای رقابتی تبدیل شده است که میلیون‌ها نفر از سراسر جهان به آن علاقه‌مندند. این ورزش‌ها شامل رقابت‌های بازی‌های ویدیویی به صورت حرفه‌ای و تیمی هستند و در بسیاری از نقاط دنیا به عنوان یک فعالیت رسمی شناخته می‌شوند. رشد سریع فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، بخصوص اینترنت پرسرعت، باعث شده است که این نوع ورزش‌ها به شدت گسترش یابد و به یکی از محبوب‌ترین سرگرمی‌ها در قرن 21 تبدیل شوند.

مرکز تحقیقات بازی‌های دیجیتال (دایرک) در این گزارش به بررسی ابعاد مختلف ورزش‌های الکترونیک، از جمله تاریخچه، رشد، انواع بازی‌ها و تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن پرداخته است. همچنین، در این گزارش روند تار یخی و تحولات کلیدی از پیشااستریمینگ تا تسلط پخش برخط مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، اقتصاد eSports و سازوکارهای درآمدی، نقش‌های نهادی و تنظیمی بازیگران، الزامات زیرساختی و فناورانه، و ابعاد اجتماعی فرهنگی تحلیل می‌شود. بخش پایانی به روندهای نوظهور از هم زیستی انسان و هوش مصنوعی در تمرین و داوری تا دگرگونی تجربه تماشا و دلالت‌های سیاستی و راهبردی برای ایران اختصاص دارد. این نظم ارائه به خواننده امکان می‌دهد تصویری منسجم از وضعیت موجود، جهت‌های تحول، و گزینه‌های سیاستی و کسب‌وکار به‌دست آورد.

روش کار در این پژوهش، مبتنی بر مرور انتقادی ادبیات، تحلیل ثانویه داده های صنعت، و مقایسه تجربه کشورها و لیگ‌های مرجع است. یافته‌ها در قالب چارچوبی یکپارچه عرضه می‌شوند که چهار بعد اقتصاد، فناوری، جامعه و فرهنگ را به‌هم پیوند می‌زند و از خلال آن، هم فرصت‌های رشد (تنوع بخشی به درآمد، توسعه مخاطب، نوآوری در پخش و تولید محتوا) و هم چالش‌های اصلی (پایداری مالی رویدادها، حقوق و رفاه بازیکنان و ابهام‌های حقوقی و تنظیمی) قابل ارزیابی می‌شود.

متن کامل این گزارش از اینجا قابل مشاهده است.