تیم چهارنفره «دید در شب» از جمله تیم‌های بازی‌سازی نوپا و در حال رشد کرمانشاهی است که به‌تازگی قدم در مسیر بازی‌سازی و تلاش برای حرفه‌ای شدن در این صنعت گذاشته‌اند. این تیم جوان از جمله گروه‌هایی بودند که در اردوی آموزش بازی‌سازی کرمانشاه حاضر شدند و در نهایت پس از رقابت در گیم جم این اردو توانستند مقام اول این رویداد در استان کرمانشاه را به‌دست آورند.
به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، این بنیاد از تابستان سال گذشته در راستای اقدامات آموزشی خود برگزاری اردوهای آموزش بازی‌سازی در استان‌ها و شهرستان‌های مختلف کشور را آغاز کرد.
این اردوهای آموزشی با عنوان «بوت کمپ» توسط انستیتو ملی بازی‌سازی بنیاد با رویکرد حمایت از کشف استعدادهای ناشناخته صنعت بازی در مناطق مختلف کشور و ایجاد زمینه تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز زیست بوم بازی‌های دیجیتال کشور در استان‌ها و شهرستان‌های مختلف شامل سیستان و بلوچستان،کرمانشاه، یزد، جلفا، بیرجند، قزوین، هرمزگان، بوشهر وکیش برگزار شد.
در این طرح آموزشی ملی شرکت‌کنندگان در هر استان با توجه به میزان آشنایی با مهارت‌ها و تکنیک‌های ساخت بازی، در یک دوره فشرده، آموزش‌های تکمیلی را برای تولید یک بازی شرکت کردند.
در ادامه برگزاری این رویدادها، شرکت‌کنندگان در رویداد 2 روزه بازی‌سازی گیم جم حاضر می‌شدند تا بتوانند براساس آموزش‌های ارائه شده به تولید یک محصول دست پیدا کنند. تولیدات ارائه شده از سوی شرکت‌کنندگان در رویداد گیم جم هر استان در معرض ارزیابی داوران قرار و پروژه‌های برتر معرفی شدند.
پارسا لرستانی و برادرش رضا، سینا مرادیان و هیژا رضایی از جمله بازی‌سازان جوان کرمانشاهی هستند که به‌تازگی قدم در مسیر بازی‌سازی و تلاش برای حرفه‌ای شدن در این صنعت گذاشته‌اند.
تیم چهار نفره آنها با وجود تجربه آشنایی با بازی‌سازی و کار در این حوزه، از جمله گروه‌هایی بودند که در اردوی آموزش بازی‌سازی کرمانشاه با اسم تیم «دید در شب» حاضر شدند و در نهایت پس از رقابت در گیم جم این اردو توانستند مقام اول این رویداد در استان کرمانشاه را به‌دست آورند و خود را به عنوان استعدادهای ناشناخته صنعت بازی ایران معرفی کنند.
اینکه مسیر بازی‌سازی برای آنها از کجا آغاز شد و برنامه‌شان برای ادامه این مسیر چیست، سوالاتی که پارسا لرستانی و سینا مرادیان از اعضای این تیم درگفتگویی کوتاه با ما به آنها پاسخ داده‌اند. در ادامه این گفتگو را بخوانید:
از کی متوجه شدید که به بازی‌سازی علاقه‌مند هستید؟
پارسا لرستانی: بعد از چند سال که بازی کردن را شروع کردم، کم‌کم به مطالعه انواع سبک‌های بازی‌سازی و نحوه ساخت بازی‌ها علاقه‌مند شدم و در نهایت به خود روند بازی‌سازی علاقه‌مند شدم. تقریبا یکسال است که بازی‌سازی را شروع کردم.
سینا مرادیان: من از ۳ یا ۴ سالگی با کامپیوتر بزرگ شدم و همیشه بازی می‌کردم و کنجکاو سازوکار برنامه‌های مختلف کامپیوتری بودم.کلاس سوم یا چهارم بود که با موتورهای بازی‌سازی آشنا شدم و شروع کردم به دستکاری کردن فایل‌های آماده بازی‌سازی. بعد از یک سال سروکله زدن با ابزارهای مختلف بازی‌سازی، به دلیل اینکه مسیر یادگیری مشخص نبود و دوره آموزشی به خصوصی پیدا نکردم، بیشتر فقط کارهای مختلف انجام می‌دادم تا یاد بگیرم، اما متأسفانه بعد از مدتی آن را کنار گذاشتم. ولی برنامه‌نویسی را هرطور که می‌توانستم از منابع مختلف دنبال می‌کردم.
چطور شد که شما و برادرتان هر دو وارد مسیر بازی‌سازی شدید؟
پارسا لرستانی: در ابتدا من وارد این حوزه شدم و برادرم هم که به کارهای گرافیکی و برنامه‌نویسی علاقه‌مند بود و با این حوزه آشنایی داشت هم به کمک من آمد.
اعضای تیم «دید در شب» از سمت راست: پارسا لرستانی، هیژا رضایی، سینا مرادیان
چه دوره‌های آموزشی در این خصوص را گذراندید؟
پارسا لرستانی: دوره‌های برنامه‌نویسی مثل c# و همچنین پایتون را به صورت آکادمیک گذرانده‌ام. اما سایر نرم‌افزارهای مورد نظر به صورت خود‌آموز بوده، ولی در تلاشم که در ایام فراغت آنها را هم به صورت آکادمیک و حرفه‌ای یاد بگیرم.
سینا مرادیان: در شهرستانی که در آن زندگی می‌کردیم، من به شخصه موسسه خصوصی را پیدا نکردم که بازی‌سازی را آموزش دهند. از لحاظ امکانات هم شرایط زیاد محیا نیست.
دسترسی به امکانات بازی سازی برای علاقه مندان به این صنعت در کرمانشاه چگونه است؟
پارسا لرستانی: متاسفانه امکانات شهرکرمانشاه علی‌رغم اینکه یکی از کلانشهرهای ایران محسوب می‌شود و با وجود پتانسیل بالای این شهر در بخش‌های مربوط به علوم کامپیوتر بسیار ضعیف است. اما برگزاری اردوی آموزشی و گیم جم توسط بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در این استان در سال گذشته را می‌شود به فال نیک گرفت تا شاید مسئولان با دیدن این حجم از تقاضا برای شرکت در این رویداد به فکر بستری مناسب برای این حوزه باشند.
درباره پروژه‌ای که در گیم جم انستیتو ملی بازی‌سازی در کرمانشاه انجام دادید، هم توضیح دهید و چه مقامی کسب کردید؟
پارسا لرستانی: در این گیم جم من به همراه دو تن دیگر از هم تیمی‌ها و دوستانم به نام‌های سینا مرادیان و هیژا رضایی شرکت کردیم. پروژه ما به صورت یک پلتفرمر دو بعدی با آرت استایل هند دراون (hand drawn) بود که خوشبختانه توانستیم مقام اول این رویداد کسب کنیم.
سینا مرادیان: در واقع پروژه ما یک بازی پلتفرمر دوبعدی مشابه بازی super mario بود. به منظور اینکه بازی جذاب‌تر شود، ابتدا پیش از هر چیز تصمیم گرفتیم داستان و محیط بازی را متفاوت و جذاب در نظر بگیریم. داستان بازی درباره یک آدمک بود که با مداد کشیده شده بود و در یک دنیای کاغذی با عبور از موانع و دشمنانش که پاک‌کن‌ها بودند، قصد داشت به مقصد خود یعنی جا مدادی برسد.ما با این بازی مقام اول را کسب کردیم که حس خیلی خوبی داشت.
چه برنامه‌ای برای ادامه این مسیر به صورت حرفه‌ای دارید و دوست دارید که این مسیر را ادامه دهید؟
رضا لرستانی، عضو تیم «دید درشب»
پارسا لرستانی: بله دوست دارم که این مسیر را ادامه بدهم، اما علاقه اصلی من برنامه‌نویسی‌کامپیوتر است که به همین خاطر هم در حال تحصیل در رشته مهندسی کامپیوتر هستم.
سینا مرادیان: بازی‌سازی یکی از علایق من بوده و هست و اگر خدا بخواهد، قصد دارم این مسیر را به طور حرفه‌ای دنبال کنم و به طور جدی وارد دنیای بازی‌سازی شوم.
پارسا لرستانی: من به شدت بازی کردن را دوست دارم و از علاقه‌مندی‌هایم است. بیشتر در پلتفرم رایانه بازی می‌کنم. البته پلتفرم ایکس باکس را هم دوست دارم و اکثر سبک‌هایی که بازی می‌کنم سبک های مخفی‌کاری، آر پی جی و کوآپ است.
سینا مرادیان: من بازی‌های indie را بیشتر از بقیه بازی‌ها دوست دارم و سبک بازی مورد علاقه من پلتفرمر ساید اسکرول است.
آقای لرستانی نظر خانواده از اینکه شما و برادرتان علاقه‌مند به بازی‌سازی هستید، چیست؟
نظر مثبتی دارند، البته اگر به درس و دانشگاه‌مان لطمه‌ای وارد نشود و در حد متعادل و ایده‌آل باشد. من ۲۰ سال دارم و هم اکنون دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر هستم. برادرم رضا هم ۲۸ سال دارد و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت کسب و کار بازاریابی است.
