دانش‌آموزانم عاشق بازی و بازی‌سازی هستند

چند سال پیش از اینکه آقا معلم شود، بازی‌سازی را شروع کرد و سال ۹۵ موفق به کسب رتبه اول بازی‌سازی در جشنواره فرهنگیان همدان شد. دو سال از تجربه معلمی‌اش در دوره ابتدایی گذشته بود که سروکله‌ کرونا پیدا شد و بعد هم تعطیلی مدرسه. خیلی زود متوجه شد که دوری دانش‌آموزانش از فضای مدرسه و مجازی شدن کلاس‌ها، آموزش را برای او و یادگیری را برای بچه‌ها سخت‌تر کرده است.


به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، همان موقع به ذهنش رسید که از تجربه بازی‌سازی و آموخته‌هایش در این حوزه برای طراحی یک نرم‌افزار بازی استفاده کند تا آموزش الفبا را برای دانش‌آموزانش ساده‌تر کند. با همکارش عباس عبدی نصیب‌فر که او هم معلم کلاس اول ابتدایی است، دست به کار شدند و یک نرم‌افزار بازی را برای آموزش الفبا طراحی و منتشر کردند و این شروع ماجرا بود تا با خلاقیت و ابتکار از بازی‌سازی برای آموزش بهتر به دانش آموزان استفاده کند. 
یونس وصالی که از سال ۹۲ بازی‌سازی را شروع کرده، در سال‌های گذشته همراه تیم «مهرگیمز» کارنامه موفقی در حوزه ساخت بازی از خود به جای گذاشته و حالا که به عنوان معلم مبتکر و خلاق در همدان شناخته شده، روایت‌هایش از بازی‌سازی برای دانش‌آموزان جذاب و خواندنی است.

روایت اول

سال ۹۲ وارد دانشگاه فرهنگیان همدان در رشته آموزش ابتدایی شدم و از همان سال به دلیل علاقه‌ای که به بازی‌سازی داشتم، این کار را شروع کردم. دنبال آموزش بازی‌سازی رفتم و فیلم‌های آموزشی آن را در اینترنت تماشا کردم. چند سال در زمینه بازی‌سازی کار کردم و در جشنواره‌های مختلف، مقام کشوری به دست آوردم. سال 95 رتبه سوم جشنواره فرهنگیان را در رشته بازی‌های رایانه‌ای به دست آوردم و پس از کسب رتبه‌های اول و دوم در جشنواره حامد و هوشمندسازی دانشگاه فرهنگیان، با انجام پژوهشی درباره «تاثیر بازی‌های رایانه‌ای بر آموزش» به‌عنوان پژوهشگر برتر سال ۹۶ انتخاب شدم. در ادامه این مسیر، سال ۹۷ کتاب «واقعیت افزوده در آموزش» را همراه با عباس عبدی نصیب‌فر و برخی همکاران دیگر تالیف کردیم. در همان سال نیز اولین فلش‌کارت واقعیت افزوده الفبا را با نام «مانا کارت» طراحی کردیم. سال ۹۶ هم وارد آموزش و پرورش شدم و به تدریس در دوره ابتدایی پرداختم.


روایت دوم

سال ۹۸ و همزمان با شیوع بیماری کرونا، در روستای وندرآباد از توابع بخش مرکزی شهرستان اسدآباد در استان همدان پایه اول و دوم تدریس می‌کردم. خیلی زود متوجه تأثیر نامطلوب مجازی شدن آموزش‌ها بر یادگیری دانش‌آموزان کلاس اول شدم و تصمیم گرفتم با کمک همکارانم یک بازی برای دانش‌آموزان پایه اول بسازم تا مسیر آموزش برایشان هموارتر شود. این اتفاق افتاد و ما نرم‌افزار بازی «غولک» را با موضوع آموزش الفبا طراحی کردیم. چون استفاده از این نرم‌افزار نیاز به اینترنت نداشت و تنها دسترسی به گوشی برای استفاده از آن کافی بود، خیلی مورد استقبال دانش‌آموزانم در روستای وندرآباد قرار گرفت. 

شرح عکس: دانش‌آموزان یونس وصالی در روستای وندرآباد که گوشی‌های تلفن همراه‌شان را آورده‌اند تا او برایشان بازی نصب کند

روایت سوم

در آن مدرسه 24 دانش‌آموز پسر داشتم که 12 نفر کلاس اولی و 12 نفر کلاس دوم بودند. دانش‌آموزانم بسیار هیجان‌زده بودند و با علاقه بازی می‌کردند. بیشترشان دسترسی به گوشی هوشمند داشتند ولی دسترسی‌شان به اینترنت کمتر بود. بچه‌ها بازی را تا آخر انجام می‌دادند، الفبا و خواندن و نوشتن را یاد می‌گرفتند و آخر سال تحصیلی، پایان مراحل بازی را به من نشان می‌دادند. همکارانم هم وقتی باخبر شدند که من، بازی طراحی کرده‌ام، بازی را در اختیار دانش‌آموزان خودشان قرار دادند. از استان‌های مختلف پیام می‌دادند و درباره نحوه نصب بازی و دانلود آن سوال می‌کردند. 

روایت چهارم

برخی از معلم‌ها از من درباره شیوه ساخت بازی می‌پرسیدند و علاقه داشتند که بازی بسازند. ماجرا وقتی جالب‌تر شد که مسأله بازی‌سازی برای دانش‌آموزان هم جذاب شد و با علاقه درباره چگونگی ساخت بازی از من سوال می‌کردند. بچه‌ها عاشق بازی و بازی‌سازی بودند. سال 97 با کمک بچه‌های کلاس چهارم یک بازی در سبک حدس کلمه براساس محتوای کتاب‌های درسی ساختیم. دانش‌آموزان سوالات بازی، تصاویر و بخش‌های مختلف بازی را آماده کردند و حتی یکی از دانش‌آموزان در طرح جابر بن حیان رتبه برتر بخش بازی استان را به دست آورد.

شرح عکس: ابوالفضل عواطفی جمیل، دانش‌آموز یونس وصالی که با کمک او یک طرح بازی ارائه داد و در جشنواره جابر بن حیان رتبه برتر استان همدان را کسب کرد

روایت پنجم

استقبال دانش‌آموزان از شیوه آموزش با استفاده از بازی، من و همکارانم را برای ادامه مسیر و طراحی بازی‌های دیگر تشویق کرد. «نگارش اول» بازی دیگر ما بود که سال 99 طراحی شد و در سال 1400 به دنبال تعامل میان معاونت پژوهش بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای با آموزش و پرورش به عنوان محتوای تعاملی در کتاب نگارش اول دبستان قرار گرفت. من و همکارم عباس عبدی که او هم آموزگار کلاس اول است و بقیه دوستان، یک بازی آموزشی استاندارد برای آموزش فارسی به دانش‌آموزان کلاس اول طراحی کردیم که مورد استقبال قرار گرفت. بازی «نگارش اول» که آفلاین است، به‌گونه‌ای طراحی شده که دانش‌آموزان با سفر به سرزمین‌های مختلف و انجام بازی‌های متنوع، نشانه‌های الفبای فارسی را فرا می‌گیرند. بازخوردهایی که دریافت کردیم نشان داد که این بازی تاثیر زیادی در علاقه‌مندی دانش‌آموزان به درس و افزایش میزان یادگیری آنها دارد. به‌زودی تاثیر این بازی‌ها در یادگیری دانش آموزان را در قالب یک مقاله علمی پژوهشی منتشر می‌کنیم.

 

شرح عکس: عباس عبدی نصیب‌فر همکار یونس وصالی که او هم آموزگار کلاس اول است و عضو تیم بازی‌سازی او

روایت ششم

مانند همه بازی‌سازان ایرانی، ما نیز با چالش دور زدن تحریم‌ها برای انتشار برخی بازی‌ها در خارج از کشور مواجه و این روزها به شدت درگیر آن هستیم. به دلیل تحریم‌ها، حساب‌های ما در گوگل ادموب (Google admob) و یکی از اکانت‌های گوگل‌پلی ما بسته شده است. با این حال و با همه این موانع، برای کسب درآمد دلاری و صادرات بازی، مشغول طراحی یک بازی باکیفیت و خوب با موضوع آموزش ریاضی ابتدایی برای کاربران خارج از کشور و به زبان انگلیسی هستیم. این بازی بعد از انتشار خارجی برای کاربران داخلی نیز به زبان فارسی منتشر خواهد شد. بازی‌سازی در حوزه بازی‌های جدی در ایران صرفه اقتصادی ندارد، به‌ویژه که نهاد و ارگان‌ها نیز حامی این بازی‌ها نیستند. هزینه تولید بازی‌های باکیفیت، بالاست.