تحت چه شرایطی از کودکان بخواهیم در طراحی بازی مشارکت داشته باشند؟

ژانت رید، استاد دانشگاه لنکشایر در حوزه تعامل کودکان و کامپیوتر ـ زیرمجموعه‌ای از تعامل انسان و رایانه ـ که سرپرستی این گروه را در دانشگاه برعهده دارد، سخنران بین‌المللی جایزه بازی‌های جدی 1399 در روز پایانی برگزاری این رویداد بود.


به گزارش اداره ارتباطات و امور بین‌الملل بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای،او و همکارانش پروژه‌های متعددی را در راستای توسعه‌ تعامل کودکان و کامپیوتر که در قالب بازی طراحی شده‌ بود، به پایان رسانده‌اند که از جمله‌ این بازی‌ها می توان به: 1-UThink ( بازی جدی با هدف  افزایش هوش احساسی در گروه سنی 11 تا 18 سال) 2- UMSIC (بازی جدی با حمایت اتحادیه اروپا، با هدف افزایش تعامل کودکان با زبان‌ مادری متفاوت، مهاجران و کودکان دارای نیازهای ویژه در گروه سنی 7 تا 10 سال) 3- TakTEEN (بازی جدی با حمایت دولت انگلستان برای گروه سنی 14 تا 17 سال که در راستای آموزش و تغییر رفتارهای نوجوانان در جهت حفظ محیط‌زیست می‌باشد) 4-  Seleag(این بازی آموزشی برای فراهم کردن بستری متفاوت از فعالیت‌های روزانه خود را تجربه کنند) 5- LEAP 6- ChiCI 4D (بازی و پروژه‌ای در دست پژوهش و ساخت که در راستای افزایش تعامل کودکان و رایانه در کشورهای توسعه نیافته و کمتر توسعه یافته می‌باشد) 7- Bottles and Stones اشاره کرد.

رید در سخنرانی‌اش در خصوص چالش‌هایی که در زمان ساخت بازی برای کودکان با آن روبرو می‌شوند،گفت: در این خصوص معمولا با سه پرسش مواجه می‌شویم: که تحت چه شرایطی می‌توانیم از کودکان بخواهیم در طراحی بازی مشارکت داشته باشند؟ چگونه این همکاری را به بیشترین میزان ممکن در زمان محدود موجود برسانیم؟ و از درستی کار خود مبنی بر همکاری کودکان در طراحی اطمینان حاصل کنیم؟

او تاکید کرد: کودکان می‌توانند به اشکال مختلفی در طراحی بازی جدی برای گروه سنی همسالان خود مشارکت داشته باشند. این همکاری می‌تواند در سه سطح رخ بدهد: 1- صرفا از کودکان سوالاتی کوتاه پرسیده ‌می‌شود تا اطلاعات لازم برای ادامه کار جمع‌آوری شود 2- به میزانی متعادل و یکسان با بزرگسالان مشارکت داشته باشند 3- بخش اعظمی از طراحی بازی به عهده‌ی کودکان بوده و بزرگسالان نقش کمکی داشته باشند.