بازار گرم ساخت بازی‏های رایانه‌ای و موبایلی موجب شده تا در ایران جوان‏ترها مشتاق باشند شانس خود را برای رقابت در فضای مجازی آزمایش کنند. هرچند که به گفته مسوولان بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای ساخت یک بازی بالغ بر 300 تا 400 میلیون تومان هزینه دارد و تنها در صورتی که این بودجه تامین و تیم حرفه‌ای به ساخت بازی با کیفیت لازم دست بزند، شانس محبوبیت آن بازی افزایش می‏یابد.

جواد امیری، معاون نظارت و ارزشیابی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در گفت‏وگو با «دنیای اقتصاد» درباره محدودیت‌هایی که متقاضیان تولید بازی‏های رایانه‏ای با آن مواجه هستند می‌گوید: «تولیدکنندگان بازی‏ها اغلب از خطوط قرمز بی خبر هستند به‌طور مثال ممنوعیت ورود به مسائل سیاسی یا تولید بازی‏هایی که زمینه‏اش از داستان‏های اساطیری است و شرکت‌ها و متقاضیانی که اقدام به ساخت آنها می‏کنند عملا توانایی ساخت باکیفیت آن بازی را ندارند و همین مساله باعث می‌شود تا شخصیت‏های اساطیری تقلیل پیدا کنند. اما در نهایت تمام تلاش ما این است که برای صدور پروانه ساخت به بازی‌های ایرانی تا جایی که ممکن است، سخت گیری نکنیم و در صورت نیاز اگر متقاضیان تجربه کافی در ساخت بازی را ندارند با ارجاع این افراد به مراکز رشد در سازمان به آنها در ساخت بازی مشاوره داده شود. بر اساس همین سیاست هم بود که در سال‌جاری کمتر از 10 درصد از درخواست کسب پروانه‏های ساخت بازی رد شدند و از حدود 65 متقاضی پروانه ساخت شاید 5 یا 7 پروانه رد شده است.»

او به مواردی که برای دریافت پروانه ساخت یک بازی ملاک است، اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد:« برای دریافت پروانه ساخت که اولین مرحله است متقاضی باید داستان، کانسپت و طراحی اولیه بازی را انجام داده باشد و به‌طور مقدماتی برای ساخت بازی آماده باشد. اما دریافت پروانه ساخت به معنای تکمیل پروسه ساخت بازی نیست چنانچه پس از ارائه پروانه کسب به متقاضی ذیل این پروانه از سوی بنیاد قید می‌شود که این پروانه سندی بر تولید بازی نیست بلکه پروانه ساخت، مجوزی به متقاضی است تا بتواند مقدمات ساخت بازی را آماده کند. به‌طور مثال سازنده می‌خواهد برنامه‏اش را به جایی برای حمایت ارائه دهد یا برای ساخت نیاز به فیلمبرداری و عکسبرداری است.» او اضافه می‌کند: «همچنین از این طریق متقاضی تا حدودی از حساسیت فرهنگی برای دریافت مجوز نیز مطلع می‌شود. سپس در زمان دریافت پروانه نشر است که نظارت‏های بیشتر صورت می‌گیرد و متقاضی می‌تواند تغییراتی در برنامه ایجاد کند. در زمان بررسی برنامه برای صدور پروانه نشر صفر تا 100 برنامه به‌طور دقیق دیده می‌شود در این مرحله است که برخی از برنامه‌ها به‌دلیل ناتوانی در تامین هزینه‏های ساخت از ادامه ساخت منصرف می‌شوند.

اصولا برخی از بازی سازهای ایرانی در ابتدا تجربه و توانایی لازم را ندارند.» او به هزینه‌ای که به‌طور معمول برای ساخت یک بازی نیاز است اشاره می‌کند و می‌گوید: «تولید یک بازی ایرانی علاوه‌بر داشتن تیم قوی و گرافیک بالا نیازمند هزینه نسبتا بالایی است؛ مثلا ساخت یک بازی در سطح متوسط بالغ بر 300 تا 400 میلیون تومان هزینه نیاز دارد که بسیاری از افراد اطلاعی از این هزینه‌ها ندارند. به همین دلیل است که برخی از افراد با سفارش اسپانسر شروع به ساخت می‌کنند اما آن دسته که موفق به یافتن اسپانسر مالی نمی‌شوند از ادامه ساخت بازی منصرف می‌شوند. » او به تعیین سیاستی برای حمایت از خرید بازی‌های ایرانی اشاره می‌کند و می‌گوید: «برای حمایت از فروش بازی‏های ایرانی ناشران ایرانی که خواستار مجوز فروش بازی‏های خارجی هستند ملزم به خرید بازی‌های ایرانی شده‌اند که پس از آن کوپن‌هایی در اختیار آنها قرار می‌گیرد که بتوانند مجوز فروش بازی‌ها را دریافت کنند. امسال با اجرای این سیاست 3 میلیارد تومان بازی ایرانی از سوی ناشران خریداری شد.»