آمار و نتایج

بزرگ‌ترین نقطه عطف نمایشگاه امسال، محل برگزاری آن است که نسبت به سال گذشته بسیار انتخاب هوشمندانه‌ای به شمار می‌رود. سال گذشته، نمایشگاه در برج میلاد برگزار شد که اگرچه خود برج میلاد به عنوان یکی از نماد‌های شهر تهران به اندازه کافی برای مردم جذاب است اما جایگاه مناسبی برای برگزاری چنین نمایشگاهی نبود. انتقال محل برگزاری از برج میلاد به مصلی، هم باعث افزایش آمار بازدید شده و هم از نظر تهویه و مشکلاتی از این قبیل که در برج میلاد با آن مواجه بودیم، پیشرفت داشته است. سهل‌الوصول بودن نمایشگاه از بزرگ‌ترین نقاط قوت نمایشگاه امسال به شمار می‌رود. از آنجایی که مصلی فضای بسیار بزرگی برای برگزاری نمایشگاه دارد، امیدواریم مسوولان به فکر تغییر مکان نمایشگاه نباشند و تصمیم به گسترده‌تر کردن نمایشگاه در سال‌های آتی داشته باشند.

یکی از پیامد‌های مثبت نمایشگاهی به نام بازی‌های رایانه‌ای، زدودن تصویر سیاه و زشتی است که در سال‌های اخیر بر جامعه ما حکمفرما شده است؛ تصویری که عموما دربرگیرنده قتل و خونریزی و آدمکشی است، می‌تواند تغییر کند و این نمایشگاه سکوی پرتاب خوبی برای نمایش جنبه‌های مثبت این صنعت در کشورمان است. همان‌طور که در نمایشگاه نیز شاهد هستیم، حضور بازی‌هایی چون گاندو یا بازی‌های استراتژی آنلاین، نشان‌دهنده انعطاف‌پذیر بودن این صنعت پرطرفدار است. اگرچه تصویر عامه مردم و حتی گیم‌‌بازان کشور ما از این صنعت، بازی‌های تیراندازی و خشن است، این نمایشگاه فرصت خوبی برای تغییر این نگاه است. اگرچه اکثر محصولات ایرانی در حال حرکت به سوی سبک‌های اکشن و تیراندازی هستند اما شرکت‌های موفقی هم بوده‌اند که محصولاتی را ارائه کرده‌اند که در سطح بازار جهانی موفقیت به دست آورده است؛ از جمله آنها می‌توان به شرکت رسانا افزار شریف با بازی سیاره میترا اشاره کرد.

حضور نشریات در این نمایشگاه نوید اطلاعات عمومی قوی‌تر شرکت‌های بازی‌سازی با این نشریات را می‌دهد. نشریاتی چون عصر ارتباط و بازی‌نما در این نمایشگاه حضور دارند. این غرفه‌ها نشان‌دهنده توجه رسانه‌ها به همتایان خودشان در صنعت سرگرمی‌سازی است که سخت مشغول موفق کردن آن هستند. از مشکلات و آفات بزرگ این صنعت نوپا در کشور ما روابط عمومی بسیار ضعیف شرکت‌های کوچک و بزرگ بازی‌سازی با نشریات و بنگاه‌های نشر خبر فارسی است. اگر به نمایشگاه سر زده باشید متوجه می‌شوید بازی‌هایی در نمایشگاه حضور دارند که شما هیچ وقت اسم آنها را نشنیده‌اید و برای اولین بار است که از آن تصاویری می‌بینید ولی در حقیقت برخی بیش از دو سال است که در حال ساخت هستند و پیش از این معرفی شده بودند. اینها همه نشان‌دهنده کمرنگ بودن نقش رسانه‌های ایرانی در نشان دادن این مهم به مردم است.