وقتی یک بازیکن حرفه‌ای فیفا، نه‌تنها خود در رقابت‌ها به میدان می‌آید بلکه هم‌زمان در قامت گزارشگر بازی‌های رقیبان نیز حضور پیدا می‌کند، می‌توان گفت با کسی مواجه هستیم که دنیای فیفا را از دو زاویه متفاوت تجربه کرده است.
به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، صحبت از «فراز دیوانعلی» است. کسی که در نهمین جام قهرمانان بازی‌های ویدئویی ایران هم در نقش پلیر ظاهر شد و تا جمع 32 نفر استان تهران خودش را رساند و هم گزارشگر این دوره از رقابت‌ها که بازی‌های حساس و پرهیجانی را برای تماشاگران در سالن گزارش کرد. حالا که تب و تاب برگزاری این رویداد به پایان رسیده، فرصت خوبی است تا فراز دیوانعلی از لذت تماشای این مسابقات از نزدیک و روایت لحظه به لحظه نبردهای پلیرهای این دوره از جام قهرمانان بگوید.
در ادامه این گفت‌وگو را بخوانید:
شما در این دوره از جام قهرمانان هم به عنوان بازیکن و هم گزارشگر حضور داشتید. با توجه به این تجربه ارزیابی‌تان درباره کیفیت و سطح بازی پلیرها در این دوره از جام قهرمانان چیست؟
سطح بچه‌ها واقعا بالا بود. در مرحله کشوری پلیرهای پرقدرتی از استان‌ها آمده بودند. برای استان تهران هم شرایط همین گونه بود. من قبلا به عنوان پلیر در این مسابقات شرکت کرده بودم و امسال هم همین طور. اما در این دوره کیفیت و سطح بازی بچه‌هایی که شرکت کرده بودند، واقعا عالی بود. خودم تا جمع 32 نفر تهران بالا آمدم. اما این قدر که بازی‌ها سخت شد و پلیرهای قوی بودند، دیگر نتوانستم بالاتر بیایم. همه پلیرها حرفه‌ای و درجه یک بودند و به نظرم سطح مسابقات و بازیکنان در این دوره از جام بسیار بالا بود. البته می‌توانست بهتر هم باشد. به‌روز نبودن کنسول‌ها پلیرها را اذیت کرد، اما در همین شرایط باز هم درخشیدند. مخصوصا وحید کوشک‌باغی که طی 3-4 روز بازی فشرده و پشت هم قهرمانی تهران و کشوری را کسب کرد.
شناخت و اشراف نسبت به فضای بازی فیفا و پلیرها چقدر در ارائه گزارش هایی جذاب، پرهیجان و تماشگر پسند نقش داره؟
من خودم پلیر هستم و از سال 2017 فیفا بازی می‌کنم. تقریبا هم از 3-4 سال گذشته آن را حرفه‌ای دنبال می‌کنم. در لیگی که برنامه بازی ویزیون در باغ کتاب در رشته فیفا 22 برگزار کرد هم سوم شدم. این موضوع خیلی مهم است که گزارشگر بازی فیفا بتواند از اصطلاحاتی استفاده کند که متناسب با فضای بازی و تکنیک‌ها و مهارت‌هایی که پلیرها در جریان بازی استفاده می‌کنند، باشد. اصولا گزارشگری فیفا با گزارشگری فوتبال واقعی فرق دارد. بازی فیفا بسیار سریع است و هر لحظه ممکن است گلی زده شود. بنابراین باید بازی با دقت و سرعت زیادتری گزارش شود. گزارشگری که اصطلاحات فیفا را بلد نیست، قطعا چیز زیادی برای ارائه ندارد. گزارشگری یک مسابقه فوتبال حتما با گزارش یک مسابقه در لیگ بازی‌های الکترونیک مثل بازی فیفا تفاوت‌هایی دارد. برای گزارش بازی فیفا لازم است حتما سبک بازی دو پلیری که مقابل هم قرار گرفتند را بشناسید. نکته دیگر این است که حتما باید اصطلاحات فیفایی مثل «اورلپ»، «پاور شوت»، «استپ اُور» و ... را بلد باشید. در غیر این صورت تماشاگر داخل سالن انگار که دارد یک مسابقه فوتبال واقعی را می‌بیند. اگر گزارشگر بازی فیفا با این اصطلاحات آشنا نباشد، نمی‌تواند این حس را منتقل کند و تفاوت میان فیفا و فوتبال واقعی برای تماشاگر و حتی پلیر را در بیاورد. این موضوع برای خود بازیکن هم جذاب است. من موقع گزارش قبل از اینکه پشت سر بازیکنان بنشینم از آنها سوال می‌کردم که صدای من شما را اذیت نمی‌کند. خیلی‌ها می‌گفتند که صدای گزارش تو به ما هیجان دوچندان می‌دهد و راحت‌تر بازی می‌کنیم. از این نظر واقعا میان گزارش فوتبال واقعی با بازی فیفا تفاوت وجود دارد و اگر بخواهید بازی فیفا را مثل فوتبال واقعی گزارش کنید، نمی‌توانید حس آن را به تماشاگر و پلیر منتقل کنید. درک گزارشگر از بازی فیفا می‌تواند به افزایش کیفیت و هیجان‌انگیزتر شدن آن کمک کند.
در این دوره از جام قهرمانان به شخصه بازی کدام پلیر را دوست داشتید؟
پلیر خوب زیاد داریم و نمی‌توانم همه را نام ببرم. بخصوص که من با خیلی از آنها رفاقت دارم. اما در این مسابقات وحید کوشک‌باغی واقعا همه را غافلگیر کرد و مزد زحماتش را گرفت. سبک بازی وحید را چون مورد علاقه خودم است، خیلی دوست دارم. خیلی عالی بازی می‌کند و اعجوبه است. در کنار او، من بازی متین مهمانپرست و علیرضا دوستی را هم خیلی دوست داشتم. به نظرم این سه نفر، از بهترین پلیرهای فیفای ایران هستند. حسین توکلی و امیر انوشه هم جز خوب‌های این رشته هستند.
از بین بازی‌هایی که گزارش کردید، کدام را خیلی دوست داشتید؟
در مرحله 16 نفر پایانی بازی ماهیار تحویلیان و علیرضا دوستی که BEST OF 3 بود، خیلی هیجان انگیز پیش رفت. بازی اول را 4 -0 علیرضا دوستی برد. بازی دو را با همین نتیجه واگذار کرد و بازی سوم را 2-1 علیرضا دوستی برد. بازی فینال کشوری هم که خوب جای خود را داشت و جزء علاقمندی‌هایم بود و بعد از گذشت چند روز هنوز ویدئو آن را نگاه می‌کنم و از تماشایش لذت می‌برم.
درباره فضای گزارش بازی فینال هم توضیح بدید و اینکه چقدر هیجان بازی به شما به عنوان گزارشگر منتقل شد؟
این بازی را در کنار نابت شفائی با هم گزارش کردیم. به نظرم تجربه اولی بود که دو گزارشگر با هم یک بازی فیفا را گزارش می‌کنند. برای خود من خیلی حس خوبی داشت. هیجان بازی در آن سالن پر از جمعیت که هر دو پلیر را تشویق می‌‌کردند هم فوق‌العاده بود.
من هم به‌عنوان گزارشگر سعی کردم خیلی در گزارشم هیجان فضای بازی و سالن را منتقل کنم. فینال کشوری این دوره از جام قهرمانان به نظرم خیلی جذاب از کار درآمد و همه هم راضی بودند.
شما بازیکن فیفا هستید. چطور شد که سمت گزارشگری آن هم آمدید؟
سال 1402 مسابقاتی در نمایشگاه قرآن مصلی تهران برگزار شد و آنجا داور مسابقات بودم. آنجا پیشنهاد گزارش کردن را هم به من دادند. یک بازی را گزارش کردم و خوششان آمد و دیگر تا آخر مسابقات بازی‌ها را گزارش کردم. این روند در مسابقات و رویدادهای بعدی ادامه پیدا کرد. در برنامه دست به توپ شبکه امید هم گزارشگری کردم. من هم گزارشگری بازی فیفا و هم بازی کردن فیفا را دوست دارم و دیوانه بازی کردن هستم. وقت‌هایی که گزارش می‌کنم، دل می‌خواهد خودم در بازی حضور داشته باشم.
در مجموع تجربه گزارش در این دوره از جام قهرمانان بنیاد چطور بود؟
تجربه فوق العاده‌ای بود. من در این جام مسابقاتی را دیدم که تا بحال نظیرش را ندیده بودم و سطح بازی‌ها بسیار بالا بود. تیم بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای خیلی درجه یک برای برگزاری این جام کار کرد. همه چیز منظم پیش رفت و تیم برگزار کننده و داوری، تیم رسانه‌ای و روابط عمومی بنیاد همه تلاش کردند تا یک جام درجه یک برگزار شود. من تجربه گزارشگری در رویدادی در این سطح گسترده که فینال آن پخش زنده شد را نداشتم. کمی هم برای پخش زنده استرس داشتم، اما فضای سالن در مسابقه فینال و درخشش بچه‌ها باعث شد استرس را یادم برود و هر چه منتقل شد هیجان بود. امیدوارم این اتفاق تکرار شود و باز هم افتخار حضور در آن را داشته باشم. چون به خودم خیلی خوش گذشت. جو حاکم بر روند برگزاری مسابقات واقعا عالی بود و از همه کسانی که در برگزاری این دوره از جام زحمت کشیدند، تشکر می‌کنم.
