به همت و تلاش انستیتو ملی بازی‌سازی، کارگاه ویژه فراز شانیار هنرمند برجسته کشورمان با عنوان «طراحی محیط و شخصیت» در روز پنجشنبه مورخ ۱۷ دی‌ماه ۱۳۹۶ برگزار شد.
با توجه تقاضای فراوان برای شرکت در این کارگاه، انستیتو ملی بازی‌سازی بر آن شد تا با همکاری فراز شانیار کارگاه را در یک ساعت دیگر و در همان روز مجدد تکرار نماید. به این ترتیب دو کارگاه سه ساعته در دو نوبت برگزار شد که در مجموع این دو کارگاه بیش از۸۰ تن از هنرجویان، شرکت کردند.
در ابتدای هر کارگاه فراز شانیار، نخست خود را معرفی کرد و در حین نمایش آثار خود، درباره تجربه کار در خارج از کشور و همینطور روند ورود خود به عرصه هنر دیجیتال سخن گفت.
وی متولد ۱۳۶۳ و بیش از ۱۱ سال است که به فعالیت هنری می پردازد. او فعالیت هنری خود را از شرکت ترنج آغار کرد، جایی که به عنوان یک کارآموز به او فضا دادند و اطمینان کردند و به این ترتیب و با کمک آقای غنی‌زاده شروع به کار انیمیشن کرد. پس از آن نیز همکاری با شرکت‌های تبلیغاتی را شروع نمود و هم زمان کار در روزنامه ها و مجله‌ها را نیز آغاز کرد. سپس با آشنایی با آقایان بهرامی و نکویی کار در شرکت بامداد را به منظور تولید انیمیشن آغاز نمود و این تجربه کاری باعث شد تا انیمیت را فرا بگیرد. پس از آن با آقای صمدی بر روی پروژه جمشید کار کردند، پروژه ای که ساخت آن چند سالی طول کشیده و قرار است به زودی عرضه شود. در ادامه کارگاه فراز شانیار، از تجربه کار کمیک گفت و اینکه کمک فراوانی در یادگیری پایه داستان پردازی و روایت داستان به وی نموده است.
شانیار از تجربیات کاری خود در خارج از ایران صحبت کرد، از زمانی که کارهای او باعث جلب نظر شرکت‌های خارجی شد و در شرکت انیماسیا در مالزی شروع به فعالیت نمود. سپس از نحوه ارتباط گیری با دیگران و ایجاد رابطه با شرکت ولتا سخن گفت. در ابتدا برای ولتا به صورت آزادکاری شروع به کار کرد؛ به واسطه ولتا تجربه کار برروی پروژه‌های بازی سازی را به دست آورد. فراز شانیار به مواردی مانند ویچر، بازی تاج و تخت، برای افتخار، جاست کاز اشاره کرد که در آنها به عنوان هنرمند به فعالیت پرداخته است.
وی سپس از نحوه ورود به کار سینمایی و تجربیات خود این زمینه صحبت کرد. او گفت در همان مسیر به صورت آزادکار با شرکت MPC شروع به همکاری کرده و از آن طریق تجربه کار بر روی فیلم‌های سینمایی را نیز به دست آورده است (شرکت MPC شبیه شرکت ILM است و بر روی جلوه‌های ویژه و خدمات پیش تولید و پس از تولید کار می کند). فراز شانیار از شش ماه پیش به لندن مهاجرت کرده است تا به صورت تمام وقت با شرکت MPC همکاری داشته باشد.
او توضیح داد: هنرمندان با مشکلاتی در فضای هنری و کاری برخورد می کنند و درگیری‌هایی دارند که تصور می‌کنند اگر شرکت یا کشورشان را عوض کنند برطرف خواهد شد ولی این تصور نادرست است. هیچ مکان ایده‌آل و کاملی وجود ندارد؛ تنها چیزی که به شما کمک می‌کند آن است که یک گروه تشکیل دهید و با آن جلو بروید. تفاوتی ندارد که گروه شما از چه قشر، فرهنگ، ملیت و جنسیتی باشد. اگر شرایط مالی به شما اجازه می‌دهد که فعالیت هنری کنید و دیگر دوستان هنرمند از شما حمایت می‌کنند، کافی است. خیلی از جنبش‌های هنری از همان جمع کوچک دوستان به وجود آمده اند، جایی که دور هم جمع می‌شدند و با هم فعالیت می‌کردند.
شانیار درخصوص کار در شرکت های خارجی گفت: شرکت‌های خارجی دارای ساختار محکمی هستند که همه چیز از قبل تعیین شده و منظم است (البته نمی‌گوییم بی‌نظمی نیست چرا که هر کجا انسان باشد، بی‌نظمی نیز وجود خواهد داشت). ولی آنها یک فرآیند تایید شده و مشخص دارند که بیشتر در همان چهارچوب است.از مزایای چنین سیستمی تامین و امنیت مالی است ولی متاسفانه یک مشکلی که دارد جلوی خلاقیت شما را میگیرد زیرا خیلی خیلی تثبیت شده است و شما فضایی برای مانور دادن ندارید. اگر دغدغه کار هنری دارید و می‌خواهید بیان هنری خاص خود را داشته باشید، کار برای شما سخت‌تر خواهد بود؛ هر چه آن شرکت بزرگ‌تر باشد، شما محدودتر خواهید شد.
فراز شانیار با ذکر مزایا و معایب فضای کاری خارج از ایران، به بیان نکات مثبت و منفی فضای کاری ایران نیز اشاره کرد. او توضیح داد: در ایران با تمام سختی‌های موجود همانند مشکلات مالی، بی‌نظمی، عرضه نشدن پروژه‌ها، یا دیده نشدن آنها و مشکلاتی از این دست، باز ایران مکان مناسبی برای خود بودن است. این جا فضای شخصی هنرمند هنوز زنده است چرا که روند غالب آن طرف را نداریم. در آنجا چند روند اصلی داریم، فضای کمیک‌ها (مارول و دی‌سی)، فضای فیلم‌های ابر قهرمانی، فضای انیمه‌های ژاپنی و مواردی از این دست؛ مجبورید در آن فضا قرار بگیرید تا ضامن موفقیت شما باشد.
در ایران به خاطر آن‌که این فضا وجود ندارد، همینطور خاصیت فرهنگی و تاریخچه ما، این فضا بسیار بازتر است تا مسیر خود را انتخاب کنید. به خصوص برای هنرمند دیجیتال شرایط بهتری وجود دارد. با اینکه این مسیر گنگ و مبهم است ولی باز می‌توانید به راه خودتان بروید و در آن فضای شخصی مخصوص به خود قرار بگیرید. اگر در کشور خودتان باشید مسلما از آزادی و انتخاب بیشتری برخوردار خواهید بود.
اگر نیاز به کار خوب و کار شخصی انجام دادن را از دست دهید، به مرور زمان و آرام‌آرام نیاز به بقیه چیزها را نیز از دست می‌دهید. در این صورت کار هنری شما به صورت یک کار اداری در می‌آید و آن جذابیت‌های هنری خود را دیگر ندارد.
فراز شانیار با ذکر صحبت‌های گفته شده، تاکید کرد که این‌ها تجربیات اوست؛ مسلما تجربه او با تجربه دیگران احتمالا تفاوت خواهد داشت.
وی با توصیه به ایجاد گروه های کاری گفت: گروه‌هایی که باهمدیگر تشکیل می‌دهید بسیار با ارزش است و این گروه‌ها می‌تواند به تجربه و نتایج خاص‌تری ختم شود.
بعد از این توضیحات فراز شانیار در دو ساعت باقی مانده از کارگاه یک کانسپت طراحی کرد و به سوالات حضار پاسخ داد.
