حسن کریمی‌قدوسی گفت: پای هرچیزی که می‌شود، بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای را مقصر می‌دانند اما پای عمل که می‌رسد، او را تنها می‌گذارند.

به گزارش معاونت ارتباطات بنیاد ملی بازی های رایانه ای به نقل از ایکنا، زمانی که ذبیح‌الله فیض‌آبادی به عنوان مدیرعامل بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، جایگزین بهروز مینایی شد، همه انتظارات می‌رفت تا این مقام مسئول پاسخ پرسش‌های اصحاب رسانه درباره برنامه‌های بنیاد باشد تا اینکه ماه‌ها بعد همه قرارها برای انجام یک مصاحبه مناسب با حسن کریمی‌قدوسی قائم مقام وی محقق شد. حضور کریمی در رده‌های مسئولیتی بنیاد می‌تواند قوت قلبی برای تولیدکنندگان باشد چرا که پیش از این وی تجربه ساخت چند بازی از جمله بازی «بیداری» را داشت. آنچه از نظر می‌گذرانید بخش اول گفت‌وگوی یک ساعته  ایکنا با حسن کریمی‌قدوسی، قائم مقام بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای است.

بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای برای تولید بازی‌های فاخر چه کرده است؟
در بازی‌های فاخرسعی داریم تا علاوه بر اینکه مبانی اسلامی ایرانی را اشاعه دهیم، بتوانم بازار داخلی را بدست آوریم یعنی بازی که وارد بازار می‌شود، مخاطب پسند باشد و در نهایت بتواند از نظر کیفیت هنری و فنی مخاطب را راضی نگه دارد. بازی فاخر از نظر ما تنها بازی نیست که موضوعش، اسلامی ایرانی باشد چرا که بسیاری از بازی‌ها با همین مضامین وارد بازار شده است، اما به دلیل کیفیت پایین یا مخاطب شناسی ضعیف نتوانسته است کاری در این موضوع انجام دهد. ورود کردن به مباحث دینی و قرآنی که در ردیف بازی‌های فاخر قرار بگیرد، بسیار سخت است چرا که نیازمند جراحی ظریفی است. بسیار مهم است که در این زمینه در لایه‌های پایین کار کنیم و از مستقیم‌گویی بپرهیزیم چرا که ممکن است بازخورد منفی را در پی داشته باشد و مخاطب احساس کند که قصد تبلیغ مباحث را داریم.

اگر مروری بر بازی‌های خارجی داشته باشید، متوجه می‌شوید که همه مباحث را به صورت نماد شناسی، دیالوگ‌های پنهان و تصاویری غیرشفاف مطرح می‌کنند و آن را اشاعه می‌دهند. در برنامه‌های‌مان قرار است که بخش خصوصی را وارد میدان کنیم که برای رسیدن به این هدف باید یک سری از کارهای زیرساختی همچون ثبت انجمن تولیدکنندگان، صنف تولیدکنندگان، کنسرسیوم تولیدکنندگان، ناشران و حتی ویرایشگران و ... را انجام دهیم. برای مثال نسبت قیمت بازی‌های خارجی و ایرانی باید اصلاح شود. همچنین باید به نقطه‌ای دست یابیم که تصدی‎گری بخش دولتی همچون بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای نسبت به تولید بازی‌ها کمتر شود. اگر این اتفاقات رخ دهد قطعا در پنج سال آینده شاهد صنعتی بدون سوبسید دولتی و کمک بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای خواهیم بود. به هرحال همه این موارد بستگی به این موضوع دارد که تا چه اندازه نهادهای ذیربط همچون شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس با بنیاد همکاری می‌کنند تا بنیاد بتواند به اهدافش دست یابد.

برای رسیدن به اهداف بلند‌مدت، خلأهایی وجود دارد، شما چگونه توانسته‌اید این خلأها را پرکنید؟ برای مثال آیا با سفارش بازی به نخبگان داخلی و خارجی یا واردات تکنولوژی به این مقوله ورود داشته‌اید؟
متأسفانه نگرش اشتباهی درباره بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه بنیاد به تنهایی تولیدکننده است در حالی که بنیاد تحت قالب قراردادهای مشارکتی وارد بحث تولید شده است. بنیاد هیچ زمانی به صورت مستقل وارد تولید نشده است و حتی یک نمونه هم وجود ندارد که بنیاد در آن پروژه توانسته باشد سود کند و همیشه در تمامی قراردادهایش ضرر کرده است، زیرا معمولا قراردادها در مدت زمانی طولانی با هزینه‌های هنگفتی تولید شده است. برای مثال در بازی خاصی، سهم بنیاد از آن در وهله اول 60 درصد اول بوده که امروزه سهمش به 20 درصد رسیده و در نهایت ضرر کرده است. بنابراین همیشه بنیاد به لحاظ حمایتی در تولید بازی‌ها مشارکت داشته است. در رابطه با واردات تکنولوژی باید بگویم که تکنولوژی در تولید بازی به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری چندان عجیب نیست و حتی قابل تهیه است.

عموما بحث ساخت گیم مربوط به نیروی انسانی می‌شود که اگر این بخش حل شود قطعا بسیاری از مشکلات، مرتفع خواهد شد؛ لذا برای همین منظور، انیستیتو و مرکز رشد و دانشگاه جامع علمی کاربردی شکل گرفته که به پرورش نیروهای مجرب می‌پردازد. همچنین در تلاش هستیم تا با چندین آموزشگاه ساخت بازی در خارج از کشور قرارداد و تفاهم نامه‌ای را منعقد کنیم تا به تبادل دانش بپردازیم و همزمان از تجربیات آنها بهره‌مند شویم. برای تحقق این امر نزدیک به دوسال در حال پیگیری هستیم تا بتوانیم این امر را به جایی برسانیم. این امر می‌تواند در تبادل دانش و تربیت نیروی انسانی مفید باشد. همچنین در تولید بازی نیازی نیست که بسیاری از بازی‌ها در ایران ساخته شود، بلکه می‌توان این بازی‌ها به سفارش ایران در خارج از کشور تولید شود. واردات تکنولوژی کار چندان سختی نیست و باید به فکر تربیت نیروی انسانی و حفظ آن باشیم. متأسفانه در این حوزه شاهد فرارمغزها هستیم. چرا باید کسی همچون پویا دادگران از ایران برود؟ قطعا اعتبارات محدود سبب می‌شود که نتوانیم چنین نیروهایی را در صنعت گیم حفظ کنیم. اگر نگاهی به حوزه سینما داشته باشیم متوجه می‌شویم که این حوزه شامل زیرمجموعه‌هایی همچون بنیاد فارابی، معاونت سینمایی و سازمان سینمایی است درحالی که صنعت گیم تنها بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای را دارد و همه مسئولیت‌ها به بنیاد مربوط می‌شود و بنیاد باید چندین نقش همچون نقش حاکمیتی، حمایتی و آموزشی را بازی کند و از آن سو بتواند بحث معافیت مالی و بیمه را محقق کند. البته اگر دو مورد آخر انجام شود قطعا قدم بزرگی را در صنعت گیم برداشته‌ایم و همه اینها منوط به همکاری نهادهای ذیربط است. بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای قصد دارد در بحث فیلترینگ سایت‌ها و بازی‌های آنلاین غیرمجاز گام بردارد، آیا در این زمینه شورای عالی فضای مجازی و کمیته فیلترینگ همکاری می‌کنند؟ متأسفانه در بحث اجرایی، بنیاد در اولویت آخر نهادها قرار دارد اما زمانی که اتفاقی رخ می‌دهد، همه بنیاد را مقصر می‌دانند. تا زمانی که تفکر غالبی مبنی بر اینکه بازی‌های رایانه‌ای صرفا سرگرمی است نه چیز دیگری، هیچ زمانی شاهد رشد در این صنعت نخواهیم بود.

در تمامی جلسات مطرح می‌کنم که در پنج سال آینده این صنعت مهم‌تر از سینما، تئاتر، کتاب و غیره خواهد بود چراکه حوزه بازی‌های رایانه‌ای تأثیر بسیاری را بر هنرهای دیگر خواهد داشت.اگر می‌خواهیم مانع از فرارمغزها شویم، نیازمند تصویب یک سری قوانین حمایتی همچون معافیت مالیاتی، بیمه و مجوز فعالیت در واحدهای مسکونی هستیم.

شاید هم باید یک فرصت تنفسی به بازی‌سازان ایرانی دهیم تا بدون نگرانی از رقیبان خارجی، به تولید بپردازند.
دقیقا همینطور است. باید یک فرصت تنفسی به بازی‌سازان ایرانی دهیم تا برای مثال پنج سال بازی بدون رقیب تولید کنند. همین اتفاق را در کره جنوبی و چین شاهد بودیم. باید به گونه‌ای باشد که هیچ یک از بازی‌های آنلاین خارجی به راحتی نتوانند رقیب بازی‌های ایرانی شود. البته کمیته فیلترینگ هم می‌تواند در این زمینه کمک کند و به فیلترینگ بازی‌های غیرمجاز بپردازد. همچنین اگر بنیاد کسی را به عنوان مجرم در این حوزه به نهادهای ذیربط وارد می‌کند، با آنها برخورد قانونی شود. یعنی اختیاراتی به بنیاد در این زمینه ارائه شود تا بنیاد بتواند بحث نظارتی را هم داشته باشد.

به تصریح رئیس مرکز رسانه‌های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، همه مسئولیت‌های بازی‌های رایانه‌ای به بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای محول شده است. آیا از این مسئولیت راضی هستید و چنین تصریحی را قبول دارید؟
کاملا موضوع را قبول دارم و همه مسئولیت‌ها به بنیاد محول شده است. برای انجام این کارها وارد مذاکراتی با شورای عالی فضای مجازی شده‌ایم و هفته‌ای یک تا دو بار با آن جلسه داریم. حتی با کمیسیون فرهنگی مجلس و کارگروه پژوهشی مجلس صحبت‌هایی داشته‌ایم که امیدواریم به نتایج مثبتی برسیم مشروط بر اینکه به وعده‌های‌شان عمل کنند. اگر این تصمیم‌گیری‌ها ثبات داشته باشند، در آینده‌ای نزدیک، بحث فیلترینگ سایت‌های غیرمجاز را با نظر بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای محقق خواهیم کرد. همچنین در زمینه نظارت میدانی در مورد بازی‌های رایانه‌ای از سوی بنیاد هم صحبت‌هایی شده است. به هرحال مثلثی در این حوزه وجود دارد که بنیاد یک ضلع این مثلث را ندارد. بنیاد هولوگرام و رتبه‌بندی شرکت‌ها و بازی‌ها را انجام می‌دهد اما متأسفانه هیچ حق نظارت میدانی را در بازار ندارد و همین امر مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است.در تلاش هستیم تا این نظارت در ردیف مسئولیت‌های بنیاد قرار بگیرد. امیدواریم در دوره جدید به تعامل خوبی میان بنیاد و ستاد حفظ و صیانت از آثار فرهنگی وزارت ارشاد برسیم تا بتوانیم بازی‌های مخرب را از سطح بازار جمع‌آوری کنیم.

آیا میان بنیاد و حاکمیت، دولت، مجس و حتی بسیج و نیروی انتظامی تعامل مناسبی وجود دارد؟
کم و بیش وجود دارد، اما این تعاملات صد در صد نیست. اگر این تعاملات به صد برسد، بسیاری از مشکلات صنعت گیم حل خواهد شد. اگر نیروی انتظامی و بسیج در کنار ستاد صیانت از آثار فرهنگی با تمام ظرفیت‌هایی که دارد، وارد میدان شود، قطعا اتفاقات مثبتی را شاهد خواهیم بود و نظارت مناسب‌تری بر بازار انجام خواهد شد.

دلایل تأخیر در برگزاری نمایشگاه بازی‌های رایانه‌ای چه مسائلی است. آیا حرف نگفته‌ای در این زمینه وجود دارد؟

مسائل بسیاری در این زمینه دخیل بوده است. اول آنکه تغییر مدیریتی یکی از دلایل این تأخیر بود چرا که مدیر سابق در هفت سال توانسته بود با توجه به وسع و توان بنیاد، نمایشگاه در خور شأنی را برگزار کند و اگر ما در این مدت زمان اندک می‌خواستیم نمایشگاه را برگزار کنیم، قطعا نمره منفی را می‌گرفتیم چراکه باید استارت کار را از اردیبهشت ماه می‌زدیم درحالی که تغییرمدیریتی از اردیبهشت ماه انجام شده بود.
از دیگر دلایل تأخیر در برگزاری نمایشگاه، مسئله اعتبار بودیم. هم‌اکنون با گذشت پنج از ماه از سال، هنوز اعتباری را دریافت نکرده‌ایم درحالی که برگزاری نمایشگاه نیازمند اعتبارات بسیاری است. البته از سیاست‌های وزارتخانه این است که بنیاد وارد موضوع برگزاری نمایشگاه نشود. همچنین با تجمیع نمایشگاه بازی‌ها با نمایشگاه فناوری اطلاعات موافق نیستم چرا که برند این نمایشگاه با دیگر نمایشگاه‌ها قابل تلفیق نیست. حتی در نمایشگاه فناوری اطلاعات شاهد هستیم که بخش اندک بازی‌های رایانه‌ای، شلوغ‌ترین بخش شده است. به هرحال راه دشواری را در پیش داریم. اگر با شرایط فعلی پیش برویم قطعا دست به دامان بخش خصوصی خواهیم شد. البته باید شرایط را برای تولیدکنندگان و ناشران صنعت گیم مهیا کنیم سپس به سراغ نمایشگاه برویم. چرا که نمایشگاه دردی از دردها را دوا نمی‌کند.قطعا تلاش‌مان را خواهیم کرد تا بتوانیم نمایشگاهی در خور شأن را برگزار کنیم.

ادامه دارد....