دولت اعتدال زمانی، زمام امور را در دست گرفت که کشور با مشکلات مختلف رو به رو بود و در این میان مشکلات اقتصادی بی شک مهمترین آنها و از دغدغه های اساسی ریاست محترم جمهوری در دوران انتخابات و پس از آن بوده است که به نظر می رسد این دولت برای تدبیر آن آستین همت بالا زده و سعی در بهبود شرایط اقتصادی دارد. در این مسیر بیش از هر چیز فعالیت های گسترده دیپلماتیک و تلاش های ارزنده سیاسی در سطح جهان سبب شده تا شاهد گشایش در تعاملات جهانی باشیم و اکنون به نظر می رسد تا در کنار این تلاش ها لازم است زمینه های اقتصادی نوظهور را بیش از گذشته جدی و جایگاه ویژه ای برای آنها در دیپلماسی اقتصادی در نظر گرفت.زمینه های که می توانند ما را از اقتصاد وابسته به نفت که یکی از مهمترین نقاط ضعف کشور در طول دهه های گذشته بوده است رها سازد و با تکیه بر مزیت های نسبی ایران جایگاه مناسبی از تراکنش های مالی در سطح جهان را به کشورمان اختصاص دهد.
یکی از این زمینه های اقتصادی نوظهور صنعت نوپای بازی های رایانه ای است.طبق برآورد موسسات معتبر سال 2016 مردم جهان بالغ بر 83 میلیارد دلار هزینه خرید بازی های رایانه ای خواهند کرد.(1) و در کشوری مانند کانادا در سال 2013 این صنعت سهمی 2.3 میلیارد دلاری از درآمد ناخالص ملی را به خود اختصاص داده است.(2)همین دو عدد کافی است تا به ما یادآوری کند زمانی که صحبت از بازی های رایانه ای می شود با صنعت و اقتصادی بزرگ رو به رو هستیم.صنعت پویایی که حتی می تواند در دوران رکود و رشد اقتصادی پایین یا حتی ضعیف کشورها با شتابی خیره کننده پیش رود برای مثال طبق آمار انجمن سرگرمی های آمریکا در خلال سال های 2005 تا 2009، زمانی که رشد اقتصاد آن کشور کمتر از 2 % بود صنعت سرگرمی رشدی بالغ بر 10% داشته است.(3)
نکته مهم در ارتباط با پتانسیل بالقوه بازی سازی ایران مزیت های نسبی کشور ما در این صنعت است .امروزه بعد از سال ها تجربه اندوزی بازی سازان ایرانی ،توان فنی و هنری فعالا ن این عرصه به حدی از بلوغ رسیده است که بتوانند تولیداتی در خور عرضه به بازارهای جهانی روانه بازار کنند و این در حالی است که هزینه های ساخت بازی در ایران به مراتب پایین تر و حتی ده ها برابر ارزانتر از کشورهای پیشرو در این صنعت است.اگر به طور میانگین هزینه یک بازی ساز در امریکا سالانه حدود 90000 دلار (تقریبا 270 ملیون تومان!!) است (4) حقوق یک بازی ساز ایرانی با این عدد به هیچ وجه قابل مقایسه نیست و این مسئله ، ارزانی تولید را در مقایسه با بازی های خارجی به ارمغان می آورد.حاصل آن خواهد شد که ایران در صورت برنامه ریزی صحیح قادر می شود تا علاوه بر صادرات مستقیم محصولات و بازی های کامل شده خود(با نام ایران) در بازارهای جهانی به صادرات خدمات نیز در این عرصه بپردازد فی المثل در سطح جهان نمونه های موفق زیادی هستند که با نام یک ناشر بین المللی اروپایی یا آمریکایی اما در واقع در کشور دیگری که هزینه های ساخت در آنها ارزانتر است ساخته شده اند و ایران در آینده می تواند یکی از این صادر کنندگان خدمات باشد.این تنها یکی از مزیت های نسبی ایران برای حضور قدرتمند در بازار بازی جهانی است ، بازی سازی در ایران مزیت های فراوان دیگری نیز دارد که در صورت تکمیل چرخه تولید، تبلیغ و توزیع می تواند به ایجاد ثروت هنگفت در کشور بیانجامد: ازجمله آنها می توان به بازار بکر منطقه ای ، پتانسیل ها و غنای بالای فرهنگی و داستانی برای ساخت بازی ها و نیز جمعیت جوان و مشتاق کشور اشاره کرد که در نوشته های آینده به تک تک آنها از دیدگاه دقیق و علمی و بر پایه آمار و مستندات خواهیم پرداخت.
1-PwC. (2012). “Global Entertainment and Media Outlook: 2012-2016”. Page 60. 13th annual edition. New York, NY: PricewaterhouseCoopers LLP.
2- Canada’s Video Game Industry in 2013 Final Report
3-http://www.theesa.com/facts/econdata.asp
4-http://www.theesa.com/facts/econdata.asp

نویسنده : هادی جعفری منفرد
مدیر عامل استدیو بازی سازی توسن گام
عضو هیئت موسس انجمن بازی سازان ایران
Jeeveh2000@yahoo.com